Op tweede Pinksterdag besluit ik om een dagje Oostvaardersplassen te doen. Dit is voor mij al weer een tijdje geleden dat ik in het gebied ben geweest, dus ook een extra reden om dit gebied weer eens aan te doen.
Allereerst besluit ik naar het bezoekerscentrum te rijden en parkeer de auto daar op de parkeerplaats. De planning is om eerst snel even in het bezoekerscentrum te kijken en dan naar de observatiehut de Kluut te gaan, maar aangezien het bezoekerscentrum wegens verbouwing gesloten is gaat de route direct naar de Kluut.
Hier hoor ik vrijwel direct een waterral roepen. Wederom een nieuwe soort voor mij, maar het geluid van de waterral verraadt zijn/haar aanwezigheid. Een leuk begin van de dag. Vlak naast de hut zie ik plotseling twee kleine karekieten zitten. Ze zijn druk aan het heen en weer vliegen en het lukt me dan, ondanks dat ze zo vlak voor de hut zitten, ook niet om ze mooi op de foto te krijgen.
Ook de koekoek heeft inmiddels zijn aanwezigheid verraden door zijn karakteristieke roep over het gebied te verspreiden. Ik hoor in ieder geval twee exemplaren, maar ik kan ze niet ergens ontdekken. Helaas blijft het dus alleen bij het geluid.Op het water dobberen 3 knobbelzwanen rustig rond.
Voor de hut komen regelmatig karpers boven water. Soms komen er zelfs meerdere tegelijk boven. Ook het koolwitje vliegt druk heen en weer voor de hut langs. Voor een rietkraag zwemt een meerkoet rustig rond. Ook vliegt er nog een blauwe reiger over de brede plas heen.
Plotseling begint er rechts naast de hut in het riet een prachtig concert van de kikkers. Als er één begint volgen er heel snel heel veel meer. Het concert houdt zeker 5 minuten aan en daarna is het in één keer weer rustig.
Vlak voordat ik de hut verlaat, zie ik nog snel een gele kwikstaart vliegen.
Daarna ga ik naar de Grote Praambult. Onderweg hier naar toe zie ik vlakbij het wildrooster een 5-tal reëen. Ook talloze grauwe ganzen zijn druk aan het foerageren. Tussen de grauwe ganzen foerageren 4 nijlganzen.
Bij de grote praambult ben je vrijwel altijd verzekerd van een groot aantal edelherten. Zo ook vandaag. Talloze edelherten vullen op verschillende plekken de vlakte en zijn met name druk aan het foerageren. Ook zijn er duidelijk een groot aantal heckrunderen zichtbaar.
Tegen een rietkraag aan zie ik een mooie zilverreiger. Even kijken in mijn verrekijker leert me dat het hier gaat om een grote zilverreiger. Op de vlakte ontdek ik vrij dicht bij het observatiepunt een 2-tal grote mantelmeeuwen. Op de kleine vijvertjes voor het uitkijkpunt dobberen ook hier weer 2 knobbelzwanen.
Ook hier is duidelijk de roep van de koekoek duidelijk waar te nemen. De karakteristieke "koek-oek, Koek-oek"-roept galmt over het gebied.
Dan ga ik naar de kleine praambult. Dit is voor mij de eerste keer dat ik daadwerkelijk deze uitkijkheuvel bezoek.
De eerste soort die ik hier hoor is weer de koekoek. Ook dit keer zie ik hem/haar niet maar weer de karakteristieke roep. Ook is hier een koppel knobbelzwanen aanwezig.
Op een kleine vijver zijn een 3-tal slobeenden druk aan het foerageren. Ook een kluut probeert hier en daar wat lekkers te verschalken.
3 kievitten zijn druk aan het heen en weer vliegen en zijn duidelijk aan het voor de soort kenmerkende vliegbeeld. Een zilverreiger vliegt op en vliegt verder het gebied in. Ook hier zijn weer talloze edelherten, heckrunderen en konikpony's te zien.
Het enige minpuntje is dat hetgeen waar ik eigenlijks voor naar de kleine praambult ben gekomen niet zichtbaar is. Al een aantal keren is vanaf deze plek een vos met een nestje jonge vossen waargenomen. De laatste tijd komen de vossen steds meer naar buiten met hun jongen, maar helaas zie ik ze vandaag niet op deze plek.
Dan ga ik door naar het Jan van den Boschpad, aan de kant van Almere.
Al snel zie ik 3 vossen verspreid over de vlakte lopen. Helaas zie ik ze niet zo heel lang omdat ze erg verjaagd worden door een auto van Staatsbosbeheer. Deze vindt het nodig om midden tussen de konikpony's te gaan staan. Tot overmaat van ramp stappen er ook nog een aantal mensen uit de auto en gaan ook nog eens staan te springen tussen de pony's. Een totale chaos op de vlakte is het gevolg. Opvliegende grauwe ganzen, rennende edelherten en ook de andere diersoorten lijken zich niet echt op het gemak te voelen.
De troost is dat ik ver in het gebied een opvliegende zeearend. Een machtig gezicht om zo'n grote vogel te zien vliegen. Richting de Oostvaardersdijk is duidelijk te zien dat er boven het riet twee bruine kiekendieven op zoek zijn naar eten.
Dan valt mijn oog op een strandloper in het plasje voor de uitkijkheuvel. Na enig "onderzoek" kom ik tot de conclusie dat het hier gaat om een temmincks strandloper. Een mooie steltloper, die ik al enige tijd niet had waargenomen.
Ook hier hoor ik nog de roep van de koekoek. Een leuke afsluiting van een mooie dag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten