woensdag 30 april 2008

Een dagje hoge veluwe

zondag 27 april 2008









Zondag was het dan weer eens zover, een dagje naar Nationaal Park de Hoge Veluwe. Vanuit Zevenhuizen (provincie Groningen) vertrok ik om 9.00 richting de Hoge Veluwe, om daar vervolgens tegen 10.50 aan te komen. Normaal gesproken rijdt ik altijd via ingang Otterlo naar binnen, maar dit keer besluit ik om via ingang Hoenderloo naar binnen te gaan om te kijken of ik misschien nog wat reeën kan ontdekken op de heide nabij de ingang. Helaas is dat niet het geval en daarom rijd ik door naar het bekende wildobservatiepunt het "Bosje van Staf". Als ik daar aan kom rijden zie ik ergens boven de vlakte een buizerd hoog in de lucht rondjes vliegen op zoek naar een lekker hapje. Even verderop is een torenvalk ook op zoek naar voedsel, maar het lijkt erop dat het tot nu toe zonder resultaat gebeurt.



Ik rijd nog even verder totdat ik de daadwerkelijk wildobservatie heb bereikt en parkeer de auto en tuur de vlakte voor mij af. Plotseling ontdek ik daar een groepje moeflons op een heuvel staan. Hier ben ik zeker blij mee, aangezien ik nog nooit een moeflon in levende lijve had gezien. Het aantal zichtbare moeflons blijft steeds rond de 7 of 8 schommelen. Meer moeflons laten zich (nog) niet zien. Uiteraard blijf ik deze moeflons even een tijdje observeren, maar er komen echt niet meer te voorschijn. Dan zie ik opeens een vos op een meter of 40 afstand van mij lopen. Ondanks dat ik vol "op de wind" sta, trekt hij/zij niets van mij aan, mede daarom kan ik de vos ook minimaal een uur blijven volgen. Even lijk ik hem kwijt te zijn, maar plots staat hij/zij weer vlak voor me op het zandpad. Juist op dat moment heb ik net mijn fototoestel weer weggelegd, dus helaas gaat er weer een mooie kans voorbij om deze vos op de foto te zetten. Dan ben ik plots de vos in een keer kwijt. Hij/zij zal wel ergens tussen begroeiing liggen en ik besluit om eens te kijken welke vogels ik nog kan ontdekken.



Plotseling valt mijn op een, voor mij, nieuwe soort. Op klein takje zit namelijk een gekraagde roodstaart lekker van het voorjaarszonnetje te genieten. Ik had deze vogelsoort wel eens op verschillende foto's gezien, maar ik was zelf deze soort nog nooit in de vrije natuur tegengekomen. Wederom dus weer een nieuwe soort erbij. Verder kan ik nog twee houtduiven ontdekken die even voorbij komen vliegen. Op het groene gras voor het bos zit ook nog zwarte kraai. Net op het moment dat ik wil weggaan ontdek ik weer een nieuwe soort voor mij, namelijk de veldleeuwerik. Ik had eerder al op internet gezien dat deze soort een paar dagen achter elkaar op deze plek was waargenomen en daarom besluit ik om me extra op deze soort te richten.



Daarna besluit ik nog even te kijken bij een wildobservatiepunt, net buiten het park, tussen Otterlo en Schaarsbergen. In de zomer is dit een geliefde plek om wild te spotten (aangezien ik daar dan dicht bij op vakantie zit), maar dan staat er veel sint jacobskruiskruid wat de zichtbaarheid van het wild behoorlijk minder maakt. Daarom ben ik zeer benieuwd hoe de situatie er nu is. Nu blijkt dat er op dit moment alleen nog maar wat dode planten staan en dat je de gehele vlakte kan overzien. Tussen de grazende Schotse Hooglanders en New Forest Pony's ontdek ik een groepje van 6 reëen die daar heerlijk in het zonnetje liggen. Plotseling hoor ik wat geruis vlak voor me in het struikgewas. Plotseling komt daar een kleine hagedis te voorschijn. Na enige navraag blijkt dit een mannetje Zandhagedis te zijn.

Daarna ontdek ik tegen de bosrand twee wilde zwijnen met 10 jongen. Best apart om deze dieren zo overdag rond 14.30 zo open en bloot waar te nemen. De wilde zwijnen zijn maar relatief kort waar te nemen omdat enkele wandelaars de dieren ook ontdekt hebben en er graag zo dicht mogelijk bij willen komen. Nadat de wilde zwijnen verdwenen zijn en het er niet op lijkt dat ze op korte termijn terug komen besluit ik terug naar de auto te gaan. Op weg naar de auto spot ik nog een vrouwtje vink die haastig van tak tot tak vliegt.


Daarna besluit ik weer richting het Nationaal Park de Hoge Veluwe om, met name, edelherten te gaan spotten. Allereerst besluit ik nog even snel naar het centrumgedeelte te rijden om ook even aan de inwendige mens te denken. Terwijl ik op een bankje op het grote plein van het centrumgedeelte zit vliegt er nog een boerenzwaluw over.


Daarna besluit ik weer richting het Bosje van Staf te gaan. Onderweg daar naar toe kom ik nog geen edelherten o.i.d. tegen, maar het is ook nog wel relatief vroeg (omstreeks 16.00).
Als ik mijn auto parkeer bij het Bosje van Staf spot ik direct enkele moeflons op de grote groene weide links van het Bosje. Al snel bleken er veel meer moeflons te zijn, totaal kom ik op 89 moeflons. Het gaat hierbij zowel om mannelijke, vrouwelijke en jonge dieren. Het bonte gezelschap van moeflons laat zich rustig bekijken op de vlakte.


Dan heerst ineens lichte paniek onder de overige waarnemers omdat onder de bomen een drietal edelherten zijn gespot. Even lijkt het erop dat nog drie edelherten de oversteek naar deze bomen willen wagen, maar deze herten besluiten uiteindelijk om de oversteek toch maar niet te maken. Maar dan verschijnen aan de andere kant van de weg nog twee mannelijke edelherten, die wel de oversteek naar de overige herten wagen en daarbij geruime tijd gadegeslagen kunnen worden.

Na een tijdje de edelherten en moeflons te hebben bekeken besluit ik om naar een ander punt te gaan. Op de weg terug zie ik ergens midden op de heide een solitaire reegeit staan. Terwijl deze rustig staat te grazen vang ik nog net de roep van de koekoek op. Dit is de eerste koekoek voor mij voor 2008. Wederom een leuke opsteker dus.

Op de welbekende Wildbaanweg kom ik op de drie verschillende plekken verschillende edelherten en reëen tegen. Op de eerste plek kan ik totaal 23 mannelijke edelherten tellen. Deze groep trekt zich weinig aan van de mensen die massaal vanuit de auto of naast de auto de dieren gadeslaan. Een wildweide verder is het erg rustig, hier staat een solitaire hinde rustig te grazen. Op de derde en laatste wildweide aan de Wildbaanweg zie ik nog een reebok en 3 hindes rustig grazen.

Zo komt er een mooi einde aan een schitterende dag in de natuur.