Op tweede Pinksterdag besluit ik om een dagje Oostvaardersplassen te doen. Dit is voor mij al weer een tijdje geleden dat ik in het gebied ben geweest, dus ook een extra reden om dit gebied weer eens aan te doen.
Allereerst besluit ik naar het bezoekerscentrum te rijden en parkeer de auto daar op de parkeerplaats. De planning is om eerst snel even in het bezoekerscentrum te kijken en dan naar de observatiehut de Kluut te gaan, maar aangezien het bezoekerscentrum wegens verbouwing gesloten is gaat de route direct naar de Kluut.
Hier hoor ik vrijwel direct een waterral roepen. Wederom een nieuwe soort voor mij, maar het geluid van de waterral verraadt zijn/haar aanwezigheid. Een leuk begin van de dag. Vlak naast de hut zie ik plotseling twee kleine karekieten zitten. Ze zijn druk aan het heen en weer vliegen en het lukt me dan, ondanks dat ze zo vlak voor de hut zitten, ook niet om ze mooi op de foto te krijgen.
Ook de koekoek heeft inmiddels zijn aanwezigheid verraden door zijn karakteristieke roep over het gebied te verspreiden. Ik hoor in ieder geval twee exemplaren, maar ik kan ze niet ergens ontdekken. Helaas blijft het dus alleen bij het geluid.Op het water dobberen 3 knobbelzwanen rustig rond.
Voor de hut komen regelmatig karpers boven water. Soms komen er zelfs meerdere tegelijk boven. Ook het koolwitje vliegt druk heen en weer voor de hut langs. Voor een rietkraag zwemt een meerkoet rustig rond. Ook vliegt er nog een blauwe reiger over de brede plas heen.
Plotseling begint er rechts naast de hut in het riet een prachtig concert van de kikkers. Als er één begint volgen er heel snel heel veel meer. Het concert houdt zeker 5 minuten aan en daarna is het in één keer weer rustig.
Vlak voordat ik de hut verlaat, zie ik nog snel een gele kwikstaart vliegen.
Daarna ga ik naar de Grote Praambult. Onderweg hier naar toe zie ik vlakbij het wildrooster een 5-tal reëen. Ook talloze grauwe ganzen zijn druk aan het foerageren. Tussen de grauwe ganzen foerageren 4 nijlganzen.
Bij de grote praambult ben je vrijwel altijd verzekerd van een groot aantal edelherten. Zo ook vandaag. Talloze edelherten vullen op verschillende plekken de vlakte en zijn met name druk aan het foerageren. Ook zijn er duidelijk een groot aantal heckrunderen zichtbaar.
Tegen een rietkraag aan zie ik een mooie zilverreiger. Even kijken in mijn verrekijker leert me dat het hier gaat om een grote zilverreiger. Op de vlakte ontdek ik vrij dicht bij het observatiepunt een 2-tal grote mantelmeeuwen. Op de kleine vijvertjes voor het uitkijkpunt dobberen ook hier weer 2 knobbelzwanen.
Ook hier is duidelijk de roep van de koekoek duidelijk waar te nemen. De karakteristieke "koek-oek, Koek-oek"-roept galmt over het gebied.
Dan ga ik naar de kleine praambult. Dit is voor mij de eerste keer dat ik daadwerkelijk deze uitkijkheuvel bezoek.
De eerste soort die ik hier hoor is weer de koekoek. Ook dit keer zie ik hem/haar niet maar weer de karakteristieke roep. Ook is hier een koppel knobbelzwanen aanwezig.
Op een kleine vijver zijn een 3-tal slobeenden druk aan het foerageren. Ook een kluut probeert hier en daar wat lekkers te verschalken.
3 kievitten zijn druk aan het heen en weer vliegen en zijn duidelijk aan het voor de soort kenmerkende vliegbeeld. Een zilverreiger vliegt op en vliegt verder het gebied in. Ook hier zijn weer talloze edelherten, heckrunderen en konikpony's te zien.
Het enige minpuntje is dat hetgeen waar ik eigenlijks voor naar de kleine praambult ben gekomen niet zichtbaar is. Al een aantal keren is vanaf deze plek een vos met een nestje jonge vossen waargenomen. De laatste tijd komen de vossen steds meer naar buiten met hun jongen, maar helaas zie ik ze vandaag niet op deze plek.
Dan ga ik door naar het Jan van den Boschpad, aan de kant van Almere.
Al snel zie ik 3 vossen verspreid over de vlakte lopen. Helaas zie ik ze niet zo heel lang omdat ze erg verjaagd worden door een auto van Staatsbosbeheer. Deze vindt het nodig om midden tussen de konikpony's te gaan staan. Tot overmaat van ramp stappen er ook nog een aantal mensen uit de auto en gaan ook nog eens staan te springen tussen de pony's. Een totale chaos op de vlakte is het gevolg. Opvliegende grauwe ganzen, rennende edelherten en ook de andere diersoorten lijken zich niet echt op het gemak te voelen.
De troost is dat ik ver in het gebied een opvliegende zeearend. Een machtig gezicht om zo'n grote vogel te zien vliegen. Richting de Oostvaardersdijk is duidelijk te zien dat er boven het riet twee bruine kiekendieven op zoek zijn naar eten.
Dan valt mijn oog op een strandloper in het plasje voor de uitkijkheuvel. Na enig "onderzoek" kom ik tot de conclusie dat het hier gaat om een temmincks strandloper. Een mooie steltloper, die ik al enige tijd niet had waargenomen.
Ook hier hoor ik nog de roep van de koekoek. Een leuke afsluiting van een mooie dag.
zaterdag 17 mei 2008
zaterdag 10 mei 2008
Op zoek naar de Roodpootvalk (9 mei 2008)
Toen ik op 8 mei 2008 de eerste waarnemingen van de roodpootvalk in het Fochteloërveen voorbij zag komen op waarneming.nl, had ik direct al zin om ook weer eens te gaan kijken. Aangezien ik op 8 mei verder geen tijd kon vinden besloot ik om op 9 mei mijn geluk eens te gaan beproeven.
Toeval wil dat vorig jaar ook enkele roodpootvalken omstreeks deze tijd werden gemeld, maar na diverse keren gekeken hebben vorig jaar had ik toen geen roodpootvalken gezien. Vanavond dus weer een nieuwe kans.
Aangezien het Fochteloërveen redelijk dicht bij mijn huis ligt besloot ik na etenstijd richting het gebied te gaan. Net voordat ik wegging van huis ontdekte ik nog een groepje van 4 gaaien in een boom vlakbij mijn huis. Op zich een best leuk begin van deze avond.
Daarna ben ik onderweg nog verschillende houtduiven tegengekomen die druk aan het rondvliegen waren op zoek naar wat eten.
Bij het binnenrijden van het gebied, via de weg langs camping het Goudmeer, was ik al extra op mijn hoede. In het eerste deel van het gebied nog voor de boerderij van Natuurmonumenten waren boven het veen de 2 gemelde roodpootvalken te zien. Helaas was er op dat moment geen roodpootvalk te zien en reed ik enigszins teleurgesteld verder. Onderweg wel erg veel kikkers gehoord die het erg druk hadden met het maken van hun karakteristieke geluid. Erg veel kikkers waren vooral ook te zien bij het vennetje naast de boerderij van Natuurmonumenten.
Vanaf de parkeerplaats achter de boederij was mooi te zien dat boven het veen een bruine kiekendief aan het jagen was.
Ook een boomvalk deed vele pogingen om wat te verschalken, maar telkens mislukten de pogingen. Talloze keren hing de boomvalk boven het veen te bidden, waarna hij/zij dan weer een duikvlucht maakte. Dit hele schouwspel was van goede afstand te volgen en duurde minuten lang.
Daarna ben ik doorgereden naar de vogelkijkhut bij de plas. Hier was het bijzonder rustig, zeker in tegenstelling tot de laatste keer dat ik hier was geweest. Toen wemelde het nog van de verschillende eenden en ganzen, maar het bleef nu beperkt tot een koppeltje zomertalingen die rustig op het water dobberden. Verder was er niets te zien op het water.
Daarna ben ik doorgereden naar stukje land waar ik al eens een koppeltje kraanvogels heb waargenomen. Dit plekje bezoek ik altijd even in de hoop daar nog eens wat te zien. Dit keer waren er geen kraanvogels. Erg jammer, want op deze plek heb je soms de kans dat de kraanvogels op minder dan 50 meter van je staan. Dit is mij al eens overkomen op druilerige zondagmorgen. Samen met mijn vader maakte ik toen een rondje fochteloërveen en plots stonden daar 2 kraanvogels. Een prachtige ervaring was dat toen.
Daarna ben ik weer teruggereden richting het veen, in de hoop om de roodpootvalken nu wel te zien. Onderweg zag ik nog een drietal witte kwikstaarten op de houten rand naast de weg zitten. Deze houten rand is gemaakt om met name de slangen in het gebied te behoeden voor de gevaren van het autoverkeer.
Toeval wil dat vorig jaar ook enkele roodpootvalken omstreeks deze tijd werden gemeld, maar na diverse keren gekeken hebben vorig jaar had ik toen geen roodpootvalken gezien. Vanavond dus weer een nieuwe kans.
Aangezien het Fochteloërveen redelijk dicht bij mijn huis ligt besloot ik na etenstijd richting het gebied te gaan. Net voordat ik wegging van huis ontdekte ik nog een groepje van 4 gaaien in een boom vlakbij mijn huis. Op zich een best leuk begin van deze avond.
Daarna ben ik onderweg nog verschillende houtduiven tegengekomen die druk aan het rondvliegen waren op zoek naar wat eten.
Bij het binnenrijden van het gebied, via de weg langs camping het Goudmeer, was ik al extra op mijn hoede. In het eerste deel van het gebied nog voor de boerderij van Natuurmonumenten waren boven het veen de 2 gemelde roodpootvalken te zien. Helaas was er op dat moment geen roodpootvalk te zien en reed ik enigszins teleurgesteld verder. Onderweg wel erg veel kikkers gehoord die het erg druk hadden met het maken van hun karakteristieke geluid. Erg veel kikkers waren vooral ook te zien bij het vennetje naast de boerderij van Natuurmonumenten.
Vanaf de parkeerplaats achter de boederij was mooi te zien dat boven het veen een bruine kiekendief aan het jagen was.
Ook een boomvalk deed vele pogingen om wat te verschalken, maar telkens mislukten de pogingen. Talloze keren hing de boomvalk boven het veen te bidden, waarna hij/zij dan weer een duikvlucht maakte. Dit hele schouwspel was van goede afstand te volgen en duurde minuten lang.
Daarna ben ik doorgereden naar de vogelkijkhut bij de plas. Hier was het bijzonder rustig, zeker in tegenstelling tot de laatste keer dat ik hier was geweest. Toen wemelde het nog van de verschillende eenden en ganzen, maar het bleef nu beperkt tot een koppeltje zomertalingen die rustig op het water dobberden. Verder was er niets te zien op het water.
Daarna ben ik doorgereden naar stukje land waar ik al eens een koppeltje kraanvogels heb waargenomen. Dit plekje bezoek ik altijd even in de hoop daar nog eens wat te zien. Dit keer waren er geen kraanvogels. Erg jammer, want op deze plek heb je soms de kans dat de kraanvogels op minder dan 50 meter van je staan. Dit is mij al eens overkomen op druilerige zondagmorgen. Samen met mijn vader maakte ik toen een rondje fochteloërveen en plots stonden daar 2 kraanvogels. Een prachtige ervaring was dat toen.
Daarna ben ik weer teruggereden richting het veen, in de hoop om de roodpootvalken nu wel te zien. Onderweg zag ik nog een drietal witte kwikstaarten op de houten rand naast de weg zitten. Deze houten rand is gemaakt om met name de slangen in het gebied te behoeden voor de gevaren van het autoverkeer.
Dan zie ik op eens een roodpootvalk vlak over de auto heen vliegen. Een fantastisch gezicht. Helaas heb ik net te laat mijn fototoestel in de aanslag om een geslaagd plaatje van de vogel te kunnen maken. Maar het blijft niet bij één roodpootvalk. Al verder kijkend tel ik zeker nog 3 verschillende roodpootvalken. Nog nooit één gezien en dan in een keer 4 exemplaren is natuurlijk een prachtige ervaring.
Dan schiet er plots uit één van de bosjes voor mij een prachtig paapje te voorschijn. Voor mij is het bijna al weer een jaar geleden dat ik dit vogeltje gezien heb. Dan verschijnt er plots nog een tweede paapje vanuit hetzelfde bosje.
Verder zie ik nog een gele kwikstaart op een takje zitten. Als afsluiter van de avond zie ik nog twee blauwe reigers achter elkaar aan vliegen in het laatste avondlicht.
Mijn doel voor vanavond: de Roodpootvalk, is dan eindelijk geslaagd vanavond
vrijdag 2 mei 2008
Een dagje Lauwersmeer (3 juni 2007)
Sinds de aanschaf van mijn spottingscope heb ik op 3 juni gepland deze een dag uit te proberen in en om het Lauwersmeergebied. Uiteindelijk ben ik zeer tevreden met mijn aankoop, maar dat terzijde.
De dag begint voor mij bij de Kollumerwaard. Boven de parkeerplaats cirkelen twee buizerds op enige hoogte over. Eén van de buizerds laat af en toe zijn/haar aanwezigheid merken door af toe te roepen. Vlakbij de parkeerplaats is een oeverzwaluwwand gebouwd en daar kan ik zeker 25 oeverzwaluwen herkennen/waarnemen. Op de grote open vlakte is het een drukte van belang met Schotse Hooglanders en Konikpony's. De Schotse Hooglanders zijn met een 75 dieren zichtbaar aanwezig in het gebied, de konikpony's met een 25 dieren.
Plots hoor ik de duidelijk herkenbare roep van de koekoek. Helaas kan ik de koekoek niet één-twee-drie vinden in het gebied, maar de roep verraad zijn aanwezigheid. In het water zijn vader en moeder meerkoet zeer druk met de jongen, die zeer druk heen en weer zwemmen. Ditzelfde is het geval bij de hagelwitte knobbelzwanen, die ook enkele jongen hebben gebracht dit jaar. Dan vliegt er plotseling een bruine kiekendief op vanuit het riet. Ik heb wel eens vaker een bruine kiekendief gezien, maar zo dichtbij heb ik er nog nooit één waargenomen.
Dan zie ik plots de eerste nieuwe soort van de dag, een mooie blauwborst zit vlakvoor mij op een rietstengel en geniet duidelijk van het mooie zonnetje. Dan hoor ik weer een nieuwe soort, namelijk de sprinkhaanzanger. Zijn onmiskenbare roep had ik al vaker via de PC gehoord en nu eindelijk eens een keer in de vrije natuur. Een prachtig moment vind ik zelf. Op de terugweg naar de auto hoor ik de duidelijke "hoemp"-roep van de roerdomp. Ook dit is een erg typisch geluid, wat erg apart is om dit voor eerst te horen. Verder zie ik nog een leuke nieuwe soort, namelijk de kleine karekiet. Daarna is het tijd om verder te gaan naar het volgende observatiepunt, Ezumakeeg-Noord.
Hier aangekomen verraad de duidelijke "Kievit"-roep de duidelijke aanwezigheid van de kievit. Een aalscholver rust na het jagen rustig uit op een oude tak. In het lage water en rondom de kleine zandbanken die er te vinden zijn een 40-tal grutto's druk aan het foerageren met hun lange snavels in het slib. Tussen de grutto's door zwemmen ongeveer 15 wintertalingen en 40 krakeenden. Tussen de verschillende eenden ontdek ik nog een pijlstaart die rustig ligt te dobberen. Op één van de kleine eilandjes loopt een kleine plevier druk te speuren in het slib naar iets eetbaars. De 30 bergeenden die aanwezig zijn vallen duidelijk op door de enigszins aparte tekening.
Vervolgens ga ik naar de vogelkijkhut bij Ezumakeeg Zuid. Omdat het water hier erg laag staat zijn er verschillende soorten strandlopers e.d. te vinden. Zo zijn er duidelijk 2 kleine strandlopers te vinden. Ook zijn hier weer enkele grutto's duidelijk aanwezig. Vlak voor de hut landt een paartje putters, werkelijk waar een prachtig gezicht. Verder zijn er op korte afstand 15 bonte strandlopers, 10 krombekstrandlopers, 25 bontbekplevieren, 1 steenloper, 8 kemphanen, 2 lepelaars, 4 kluten aanwezig. Verder dobberen er nog een paar soorten eenden in het water, te weten: ca. 100 krakeenden, 3 slobeenden, 50 bergeenden. Een bonte verzamling van een aantal leuke soorten vogels, waardoor ik weer een aantal soorten aan mijn zogenaamde levenslijst mag toevoegen.
Om ook niet de inwendige mens te vergeten stop ik in de haven even om een portie kibbeling te eten. Terwijl ik op een bankje mijn portie zit te eten kan ik duidelijk bij de oever een paartje oeverlopers die ook druk bezig zijn met het zoeken naar eten. Ook vliegt er nog een zilvermeeuw over. Tussen de aangelegde vissersboten probeert een fuut nog een visje te verschalken.
Dan besluit ik richting het Jaap Deensgat en het naastgelegen Roodkeelplasje te gaan. Eerst kijk ik even bij het Roodkeelplasje. Hier zijn ondanks het hoge riet nog wel een paar soorten waar te nemen, zoals 2 slobeenden die met hun unieke snavel bezig zijn om eten te zoeken. Verder valt nog een mannetje wilde eend waar te nemen. Ook de roep van de meerkoet is duidelijk waarneembaar. Daarna ga ik naar de vogelkijkhut Jaap Deensgat.
Hier val ik direct met mijn neus in de boter. Vlakvoor de hut tussen een aantal wintertalingen zwemt een Amerikaanse Wintertaling, een zeer zeldzame dwaalgast in Nederland. Op zich verschilt de Amerikaanse weinig van de gewone wintertaling, alleen heeft de Amerikaanse een kenmerkende witte streep op de zijkant zitten, min of meer ter hoogte van vleugelbasis.
Verder zijn er meer dan honderd knobbelzwanen waar te nemen. Net als een grote koppel bergeenden die rustig ronddobberen op het water. Tussen de knobbelzwanen en bergeenden zwemt nog een grote groep van ongeveer 50 grote canadese gansen.
Ook hier zijn weer kluten druk bezig om een lekker hapje te zuiveren uit het slib. Verder zie ik tegen de rietrand achterin nog een kleine zilverreiger. Deze kleine zilverreiger zorgt voor een mooi afsluiting van een fantastische dag met veel nieuwe soorten voor op mijn zogenaamde levenslijst.
De dag begint voor mij bij de Kollumerwaard. Boven de parkeerplaats cirkelen twee buizerds op enige hoogte over. Eén van de buizerds laat af en toe zijn/haar aanwezigheid merken door af toe te roepen. Vlakbij de parkeerplaats is een oeverzwaluwwand gebouwd en daar kan ik zeker 25 oeverzwaluwen herkennen/waarnemen. Op de grote open vlakte is het een drukte van belang met Schotse Hooglanders en Konikpony's. De Schotse Hooglanders zijn met een 75 dieren zichtbaar aanwezig in het gebied, de konikpony's met een 25 dieren.
Plots hoor ik de duidelijk herkenbare roep van de koekoek. Helaas kan ik de koekoek niet één-twee-drie vinden in het gebied, maar de roep verraad zijn aanwezigheid. In het water zijn vader en moeder meerkoet zeer druk met de jongen, die zeer druk heen en weer zwemmen. Ditzelfde is het geval bij de hagelwitte knobbelzwanen, die ook enkele jongen hebben gebracht dit jaar. Dan vliegt er plotseling een bruine kiekendief op vanuit het riet. Ik heb wel eens vaker een bruine kiekendief gezien, maar zo dichtbij heb ik er nog nooit één waargenomen.
Dan zie ik plots de eerste nieuwe soort van de dag, een mooie blauwborst zit vlakvoor mij op een rietstengel en geniet duidelijk van het mooie zonnetje. Dan hoor ik weer een nieuwe soort, namelijk de sprinkhaanzanger. Zijn onmiskenbare roep had ik al vaker via de PC gehoord en nu eindelijk eens een keer in de vrije natuur. Een prachtig moment vind ik zelf. Op de terugweg naar de auto hoor ik de duidelijke "hoemp"-roep van de roerdomp. Ook dit is een erg typisch geluid, wat erg apart is om dit voor eerst te horen. Verder zie ik nog een leuke nieuwe soort, namelijk de kleine karekiet. Daarna is het tijd om verder te gaan naar het volgende observatiepunt, Ezumakeeg-Noord.
Hier aangekomen verraad de duidelijke "Kievit"-roep de duidelijke aanwezigheid van de kievit. Een aalscholver rust na het jagen rustig uit op een oude tak. In het lage water en rondom de kleine zandbanken die er te vinden zijn een 40-tal grutto's druk aan het foerageren met hun lange snavels in het slib. Tussen de grutto's door zwemmen ongeveer 15 wintertalingen en 40 krakeenden. Tussen de verschillende eenden ontdek ik nog een pijlstaart die rustig ligt te dobberen. Op één van de kleine eilandjes loopt een kleine plevier druk te speuren in het slib naar iets eetbaars. De 30 bergeenden die aanwezig zijn vallen duidelijk op door de enigszins aparte tekening.
Vervolgens ga ik naar de vogelkijkhut bij Ezumakeeg Zuid. Omdat het water hier erg laag staat zijn er verschillende soorten strandlopers e.d. te vinden. Zo zijn er duidelijk 2 kleine strandlopers te vinden. Ook zijn hier weer enkele grutto's duidelijk aanwezig. Vlak voor de hut landt een paartje putters, werkelijk waar een prachtig gezicht. Verder zijn er op korte afstand 15 bonte strandlopers, 10 krombekstrandlopers, 25 bontbekplevieren, 1 steenloper, 8 kemphanen, 2 lepelaars, 4 kluten aanwezig. Verder dobberen er nog een paar soorten eenden in het water, te weten: ca. 100 krakeenden, 3 slobeenden, 50 bergeenden. Een bonte verzamling van een aantal leuke soorten vogels, waardoor ik weer een aantal soorten aan mijn zogenaamde levenslijst mag toevoegen.
Om ook niet de inwendige mens te vergeten stop ik in de haven even om een portie kibbeling te eten. Terwijl ik op een bankje mijn portie zit te eten kan ik duidelijk bij de oever een paartje oeverlopers die ook druk bezig zijn met het zoeken naar eten. Ook vliegt er nog een zilvermeeuw over. Tussen de aangelegde vissersboten probeert een fuut nog een visje te verschalken.
Dan besluit ik richting het Jaap Deensgat en het naastgelegen Roodkeelplasje te gaan. Eerst kijk ik even bij het Roodkeelplasje. Hier zijn ondanks het hoge riet nog wel een paar soorten waar te nemen, zoals 2 slobeenden die met hun unieke snavel bezig zijn om eten te zoeken. Verder valt nog een mannetje wilde eend waar te nemen. Ook de roep van de meerkoet is duidelijk waarneembaar. Daarna ga ik naar de vogelkijkhut Jaap Deensgat.
Hier val ik direct met mijn neus in de boter. Vlakvoor de hut tussen een aantal wintertalingen zwemt een Amerikaanse Wintertaling, een zeer zeldzame dwaalgast in Nederland. Op zich verschilt de Amerikaanse weinig van de gewone wintertaling, alleen heeft de Amerikaanse een kenmerkende witte streep op de zijkant zitten, min of meer ter hoogte van vleugelbasis.
Verder zijn er meer dan honderd knobbelzwanen waar te nemen. Net als een grote koppel bergeenden die rustig ronddobberen op het water. Tussen de knobbelzwanen en bergeenden zwemt nog een grote groep van ongeveer 50 grote canadese gansen.
Ook hier zijn weer kluten druk bezig om een lekker hapje te zuiveren uit het slib. Verder zie ik tegen de rietrand achterin nog een kleine zilverreiger. Deze kleine zilverreiger zorgt voor een mooi afsluiting van een fantastische dag met veel nieuwe soorten voor op mijn zogenaamde levenslijst.
Abonneren op:
Posts (Atom)