Een dagje Lauwersmeer (3 juni 2007)

Sinds de aanschaf van mijn spottingscope heb ik op 3 juni gepland deze een dag uit te proberen in en om het Lauwersmeergebied. Uiteindelijk ben ik zeer tevreden met mijn aankoop, maar dat terzijde.

De dag begint voor mij bij de Kollumerwaard. Boven de parkeerplaats cirkelen twee buizerds op enige hoogte over. Eén van de buizerds laat af en toe zijn/haar aanwezigheid merken door af toe te roepen. Vlakbij de parkeerplaats is een oeverzwaluwwand gebouwd en daar kan ik zeker 25 oeverzwaluwen herkennen/waarnemen. Op de grote open vlakte is het een drukte van belang met Schotse Hooglanders en Konikpony's. De Schotse Hooglanders zijn met een 75 dieren zichtbaar aanwezig in het gebied, de konikpony's met een 25 dieren.

Plots hoor ik de duidelijk herkenbare roep van de koekoek. Helaas kan ik de koekoek niet één-twee-drie vinden in het gebied, maar de roep verraad zijn aanwezigheid. In het water zijn vader en moeder meerkoet zeer druk met de jongen, die zeer druk heen en weer zwemmen. Ditzelfde is het geval bij de hagelwitte knobbelzwanen, die ook enkele jongen hebben gebracht dit jaar. Dan vliegt er plotseling een bruine kiekendief op vanuit het riet. Ik heb wel eens vaker een bruine kiekendief gezien, maar zo dichtbij heb ik er nog nooit één waargenomen.

Dan zie ik plots de eerste nieuwe soort van de dag, een mooie blauwborst zit vlakvoor mij op een rietstengel en geniet duidelijk van het mooie zonnetje. Dan hoor ik weer een nieuwe soort, namelijk de sprinkhaanzanger. Zijn onmiskenbare roep had ik al vaker via de PC gehoord en nu eindelijk eens een keer in de vrije natuur. Een prachtig moment vind ik zelf. Op de terugweg naar de auto hoor ik de duidelijke "hoemp"-roep van de roerdomp. Ook dit is een erg typisch geluid, wat erg apart is om dit voor eerst te horen. Verder zie ik nog een leuke nieuwe soort, namelijk de kleine karekiet. Daarna is het tijd om verder te gaan naar het volgende observatiepunt, Ezumakeeg-Noord.

Hier aangekomen verraad de duidelijke "Kievit"-roep de duidelijke aanwezigheid van de kievit. Een aalscholver rust na het jagen rustig uit op een oude tak. In het lage water en rondom de kleine zandbanken die er te vinden zijn een 40-tal grutto's druk aan het foerageren met hun lange snavels in het slib. Tussen de grutto's door zwemmen ongeveer 15 wintertalingen en 40 krakeenden. Tussen de verschillende eenden ontdek ik nog een pijlstaart die rustig ligt te dobberen. Op één van de kleine eilandjes loopt een kleine plevier druk te speuren in het slib naar iets eetbaars. De 30 bergeenden die aanwezig zijn vallen duidelijk op door de enigszins aparte tekening.

Vervolgens ga ik naar de vogelkijkhut bij Ezumakeeg Zuid. Omdat het water hier erg laag staat zijn er verschillende soorten strandlopers e.d. te vinden. Zo zijn er duidelijk 2 kleine strandlopers te vinden. Ook zijn hier weer enkele grutto's duidelijk aanwezig. Vlak voor de hut landt een paartje putters, werkelijk waar een prachtig gezicht. Verder zijn er op korte afstand 15 bonte strandlopers, 10 krombekstrandlopers, 25 bontbekplevieren, 1 steenloper, 8 kemphanen, 2 lepelaars, 4 kluten aanwezig. Verder dobberen er nog een paar soorten eenden in het water, te weten: ca. 100 krakeenden, 3 slobeenden, 50 bergeenden. Een bonte verzamling van een aantal leuke soorten vogels, waardoor ik weer een aantal soorten aan mijn zogenaamde levenslijst mag toevoegen.

Om ook niet de inwendige mens te vergeten stop ik in de haven even om een portie kibbeling te eten. Terwijl ik op een bankje mijn portie zit te eten kan ik duidelijk bij de oever een paartje oeverlopers die ook druk bezig zijn met het zoeken naar eten. Ook vliegt er nog een zilvermeeuw over. Tussen de aangelegde vissersboten probeert een fuut nog een visje te verschalken.

Dan besluit ik richting het Jaap Deensgat en het naastgelegen Roodkeelplasje te gaan. Eerst kijk ik even bij het Roodkeelplasje. Hier zijn ondanks het hoge riet nog wel een paar soorten waar te nemen, zoals 2 slobeenden die met hun unieke snavel bezig zijn om eten te zoeken. Verder valt nog een mannetje wilde eend waar te nemen. Ook de roep van de meerkoet is duidelijk waarneembaar. Daarna ga ik naar de vogelkijkhut Jaap Deensgat.

Hier val ik direct met mijn neus in de boter. Vlakvoor de hut tussen een aantal wintertalingen zwemt een Amerikaanse Wintertaling, een zeer zeldzame dwaalgast in Nederland. Op zich verschilt de Amerikaanse weinig van de gewone wintertaling, alleen heeft de Amerikaanse een kenmerkende witte streep op de zijkant zitten, min of meer ter hoogte van vleugelbasis.
Verder zijn er meer dan honderd knobbelzwanen waar te nemen. Net als een grote koppel bergeenden die rustig ronddobberen op het water. Tussen de knobbelzwanen en bergeenden zwemt nog een grote groep van ongeveer 50 grote canadese gansen.

Ook hier zijn weer kluten druk bezig om een lekker hapje te zuiveren uit het slib. Verder zie ik tegen de rietrand achterin nog een kleine zilverreiger. Deze kleine zilverreiger zorgt voor een mooi afsluiting van een fantastische dag met veel nieuwe soorten voor op mijn zogenaamde levenslijst.